Քանաքեռի բարբառը հարուստ է առածներով և ասացվածքներով: Դրանց մի մասը տեղ է գտել Խաչատուր Աբովյանի «Վերք Հայաստանի» վեպում:
Աշխարքը կարթացողին ա շինվել, կարդացողին էլ պիտի քանդվի:
Աշխարհը կարդացողով է ստեղծվել, կարդացողով էլ կքանդվի
Աչքի տեսածին ավելի պիտի հավատալ, քան բերնի ասածին:
Աչքով տեսածին ավելի պիտի հավատալ քան բերանով ասածին
Առաջ լուծն ու կամդ պատրաստիր, հետո գիժ մոզու ականջները բռնիր:
Նախ լուծն ու կամդ պատրաստիր հետո գիժ մոզու ականջները բռնիր
Ասածը մեկ ականջովդ մտավ, մյուսովը դուրս ելավ:
Ասածտ մեկ ականջով մտավ մյուսով դուրս եկավ
Առաջ դու արա, հետո ինձ խրատ տուր:
Նաղ դու արա հետո ինձ խրատիր
Աղոթք ունիս,քեզ համար պահի, քեզ համար արա:
Աղոթք ունես քեզ համար պահիր քեզ համար արա
Առանց պատրուքի, ուզում ես ճրագն ինքն իրան քեզ լու՞ս տա:
Առանց պատրոյգի ուզում ես ճրագն ինքն իրեն քեզ լույս տա
Անբանացնիլ թուրը կժանգոտի:
չոգտագործվաց թուրը կժանգոտի
Անվարիլ հողը, թե ցանեցիր, ղուրդ ու ղուրուշ կուտի սերմդ:
Արանց վարելու հողը եթե ցանես թրջունները կուտեն սերմը
Առանց ամառի պտուղդ չի հասնի:
Առանց ամառ բերքը չի հասունանա
Բանը պետք է առաջ մարդ լավ միտք անի, հետո խոսա:
Մարդը նախ սկզբում լավ մտացի նոր խոսի
Բանը գիտենալը չի, բանը անիլն ա:
Գլխիս ջրաղաց էլ աղան, թաք ըլա տեղս տաք ըլի, ձեռիս թաս, սիրտս ուրախ:
Գելն ինքն իրան ա ականթի մեջն ընկել:
Նհախ տեղը դատած մալը ուտիլը ու դատարկ քնիլը հարամ ա:
Դեղ ունիս քո գլխին արա:
Դու ուզում ես անհիմք տուն շինել:
Եղ ունիս ձեր բղղմը պահի:
Դրուստը խոսողի փափախը ծակ կըլի:
ՈՒրագն իր դեհն ա տաշում, ծառն իր տակին շվաք անում:
Ջուրն իր ճամփեն կքթնի:
Տո զուռնեն ենտեղ փչիր, որ պար եկող ըլի:
Հազար անգամ թուք ու մուր, մեկ անգամ օրինակ տուր:
Մարդ ինչ անի, էն իրա առաջը կգա:
Մենք էլ գիտենք, թե կորած էշը որ գոմում ա կապած:
Անողը պրծել ա, ասողը՝ չէ:
Արտը խախուտ, մահանեն կարկուտ:
Ծվածղի խաթեր թավի պոչն են պաչմ:
Կեղցու փորը քաղաքըմը չի կշտանա:
Դմբզով բզի կլխին չեն տա:
Կացինն իրա պոչն չի տաշի:
Տարդագ կարասը կզնգա:
Էշին թողած փալանին են ծեծոմ:
Էշն էլ էն էշն ա, փալանն ա փոխված:
Էշը նիլնիլը մի այիբ ա, վեկենալը՝ երկու:
Թող ասեն կեշ ա, թող չասեն էշ ա:
Ժամից ես եմ կալի, ըղորմի ասածը տու ես տալի:
Մոդիկ հարեվանը հեռու բարեկամիցը լավ ա:
Հարամը էկավ, հալալին կտանի:
Խուփը թոլ ա ելել, կճուճը քթել:
Դաս տվող շատ կա, հաց տվող չկա:
Ճրագը իրա տակին լիս չի տա:
Շունը շան թաթ չի ծամի:
Սուտն ասում ա, մեռելներին էլ վկա կանչեմ:
Ցորեն հացին պոզեր ունի:
Քամու պերածը քամին կտանի:
Չրի պես կնաց, ավազի պես մնաց:
Խանչալի յարեն կլավանա, լիզվի յարեն չի լավանա:
Առաջադրանք`առած-ասացվածքները դարձնել գրական հայերեն
