Մեր տանը միշտ էլ թխել են հայկական հացեր բազմազան ու տարաձև և բոլորն էլ համեղ էին ախոռժգռգիռ ու ախորժաբույր։ Հիշում եմ մայրս թխում էր գրտնակով հարթեցված ստվարաթղթից էլ բարակ ու նուրբ լավաշ որը չուրանալուց հետո դառնում էր խրխրթան։ Հաց թխելու օրը մայրս արթնանում էր վաղորդյանին ճեպ-ճերմակ ալյուրից հունձում էր խմորը որն սկզբում առաձգական էր լինում բայց աստիճանբար դառնում էր փրփրուն։