Дедушка и Смерть
Жил старый дедушка. Было ему уже сто лет. Вот узнала Смерть, что живёт такой старый человек. Пришла к нему и говорит:
— Время уже умирать, дедушка.
— Дай приготовиться к смерти, — говорит старик.
— Хорошо, — согласилась Смерть. — Сколько тебе нужно дней?
— Три дня, — ответил дедушка.
Любопытно стало Смерти: что же будет делать старик, как он к смерти будет готовиться?
Наступил первый день. Вышел дедушка в сад, выкопал ямку и посадил дерево.
«Что же он на второй день будет делать?» — думает Смерть.
Наступил второй день. Вышел дедушка в сад, выкопал ещё одну ямку, посадил ещё одно дерево.
«Что же он на третий день будет делать?» — с нетерпением думает Смерть.
Наступил третий день. Вышел дедушка в сад, выкопал ещё одну ямку и посадил ещё одно дерево.
— Для кого же ты деревья сажаешь? — спрашивает Смерть. — Ведь ты завтра помрёшь.
— Для людей, — ответил дедушка.
И отступила Смерть от старика, убежала от него далеко-далеко.
Պապիկը և Մահը
Ապրում էր մի ծեր պապիկ: Նա արդեն հարյուր տարեկան էր: Իմացավ Մահը, որ ապրում է այդօիսի ծեր մարդ: Եկավ ծերունու մոտ և ասում է
-Ժամանակն է արդեն մահանալ պապիկ:
-Թույլ տուր օատրաստվել մահին,- ասաց պապիկը:
-Լավ,- խպատսխանեց Մահը,- քանի օր է քե հարկավոր:
-Երեք օր,- պատասխանեց ծերունին:
Մահին հետաքրքրեց թե ինչ է անելու ծեչունին, ինչպես է պատրաստվելու մահին:
Եկավ առաջին օրը: Պապիկը դուրս եկավ այգի, փորեց մի փոս և տնկեց ծառ:
«Ինչ է անելու նա ելրորդ օրը»,-մտածում է Մահը:
Եկավ և երկրորդ օրը: Դուրս եկավ պապիկը այգի, փորեց ևս մեկ փոս և տնլեց ևս մեկ ծառ:
«Իսկ ինչ է անելու նա երրորդ օրը »,- մտածեց Մահը:
Եկավ և երրորդ օրը: Դուրս եկավ պապիկը այգի, փորեց ևս մեկ փոս և կրկին ծառ տնկեց:
-Ում համար ես դու ծառ տնկում,-հարցնում է Մահը,- Չէ որ դու վաղը մահանալու ես:
-Մարկանց համար,- պատասխանեց ծերուկը:
Եվ ետ քաշվեց Մահը ծերունուց և գնաց շատ հեռու-հեռու:
Сладкая соль
Надоело быть соли солёной. Подумала: «Чем я хуже сахара? Он белый, и я белая, он сыпучий и я сыпучая. Только его все любят, даже причмокивают, когда чай с ним пьют, а меня словно и не замечают!» И решила она сладкой стать.
Сказано — сделано. Что тут за обедом началось! Только тот, кто хоть раз пробовал сладкий борщ и подсахаренное яйцо всмятку, может по достоинству оценить это!
Кончилось всё тем, что негодную соль выбросили на помойку и заменили новой, которая уже никогда не пыталась стать сладкой.
Քաղցր աղ
Աղը հոգնել էր աղի լինելուց և մտածում է.«Ինչո՞վ եմ ես պակաս շաքարից: Նա էլ է սպիտակ, ես էլ, նա էլ էսորուն, ես էլ: Բայց բոլորը նրան սիրում են, նույնիսկ նրան ճպպացնում են, երբ թեյ են խմում, իսկ ինձբացարձակ չեն էլ նկատում»: Եվ նա որոշում է դառնալ քաղցր:
Ասում է և անում: Եվ ինչ է լինում ճաշի ժամանակ: Միայն նա, ով գոնե մեկ անգամ փորձել է քաղցր բորշչ ևքաղցրացրած խաշած ձու, կարող է արժանապատվությամբ գնահատել դա:
Ամեն ինչ ավարտվեց նրանով, որ անպետք աղն նետեցին աղբամանը և փոխարինեցին նորով, որը երբեքչփորձեց լինել քաղցր:
Ալյոնա Ղազարյան 